10 minuten met Bridget Milot van PIP

Bridget Milot herinnert zich dat ze als klein meisje midden in de nacht wakker werd van het geluid van facturen die over het faxapparaat rolden.

Ze was 12 jaar oud toen haar vader, Joe Milot, haar voor het eerst meenam naar China om een zakenpartner en leveranciers te bezoeken.
En ze kan zich geen tijd herinneren dat ze geen handschoenen zag hangen in het huis van haar familie in Niskayuna.

Tegenwoordig is Milot vice-president administratie en bedrijfsjurist bij Protective Industrial Products. De leverancier van handschoenen, brillen en helmen van Latham importeert, maakt en verkoopt veiligheidsuitrusting via een netwerk van 2.500 distributeurs over de hele wereld.

Zij en haar jongere broer, Joe, groeiden op in het bedrijf dat hun vader in 1984 begon door handschoenen te verkopen vanuit de achterkant van een oude stationwagen.

Nu is ze een van de leiders van een bedrijf met een loonlijst van meer dan 300 en een jaaromzet van meer dan $ 250 miljoen per jaar.

Wat waren je eerste banen bij Protective Industrial Products? Tijdens de zomervakanties werkte ik als receptioniste. Ik heb gewerkt in debiteurenbeheer, voorraadbeheer en boekhouding.

Je bent in 2005 fulltime bij het bedrijf gekomen nadat je bent afgestudeerd aan de Albany Law School. Wat was jouw rol in die tijd
? Ik ben meer juridisch werk gaan doen. Ik werkte aan handelsmerken en deed onderzoek naar compliance- en regelgevingskwesties voor producten.

Ik kreeg de kans om mijn opleiding meteen in de praktijk te brengen. Kort nadat ik in dienst was getreden, sprongen we in een overname van de Great Southern Corp. in Memphis, Tennessee. Ik heb veel tijd besteed aan het heen en weer gaan om onze due diligence te doen. Toen hebben we het merk Brahma Glove overgenomen. [Dat zijn de handschoenen aan de rekken in de buurtwinkels van Stewart's Shops.

Was je altijd al van plan om in het familiebedrijf te stappen? Ik hou van internationaal reizen en interactie met verschillende culturen. Tijdens mijn eerste jaar heb ik een semester in Hong Kong doorgebracht. En ik liep stage bij CNN in Hong Kong, waar ik aan de productiekant werkte voor een groep die verslag deed van de financiële markten.

Wat heeft je ertoe aangezet om rechten te gaan studeren? Vroeger had ik lange gesprekken met een vrouw die bij PIP werkte. Ik herinner me dat ze me vertelde dat ik rechten moest gaan studeren als ik anders wilde leren denken.

Heeft het gewerkt? Tegen de tijd dat ik rechten ging studeren, wist ik dat ik hier wilde werken. Ik heb me verdiept in het contractenrecht en het ondernemingsrecht. Je leest gewoon zoveel. Je wordt gedwongen om argumenten aan te vechten waarvan je dacht dat ze absoluut waren. Je leert je eigen denken uit te dagen en naar dingen te kijken op manieren die je nog nooit eerder hebt gedaan. Gedwongen worden om vanuit verschillende invalshoeken over dingen na te denken, heeft me geholpen bij onderhandelingen. Het helpt bij discussies met klanten, leveranciers en personeel.

Je familie is hecht geworden met Wellson Tao, de oude zakenpartner van je vader. Toen ik op school zat, ging ik naar Hongkong en woonde ik in de zomer wekenlang bij hen. De twee zonen van de familie Tao woonden hier bij ons toen ze naar de middelbare school en universiteit gingen. Het was alsof ik opgroeide met twee gezinnen.

Omdat jij, je vader en je broer allemaal bij PIP werken, merk je dat je buiten het kantoor over zaken praat? Ik denk dat het heel uitdagend is voor mijn moeder... Tijdens familiediners of op Thanksgiving proberen we het gesprek weg te leiden van het werk. Omdat we er zo gepassioneerd over zijn, is het zeker de standaard.

Je ging naar school in Niskayuna tot de zevende klas. Hoe was de overgang naar Albany Academy for Girls? Mijn ouders hadden me altijd de waarde van onderwijs bijgebracht. Ze wilden een kans om me in een meisjesomgeving te krijgen. Bij Niskayuna werd ik afgeleid door kleding en probeerde ik een van de coole kinderen te zijn.

Ik ben opgegroeid met paardrijden met een paar meisjes van de Academie, dus het was een gemakkelijke overgang. Eerlijk gezegd bloeide ik op op de Academie. Ik was klassenvoorzitter en ging helemaal door tot voorzitter van de studentenraad... Het is misschien niet voor iedereen geschikt. Het paste bij mij.

Vertel me iets dat je vader je heeft geleerd dat je filosofie over zakendoen heeft gevormd. Veel van de bedrijven die we hebben overgenomen, hebben moeilijke tijden doorgemaakt of de eigenaar is misschien overleden en heeft zijn weduwe bij het bedrijf achtergelaten... Mijn vader heeft in de branche de reputatie eerlijk, oprecht en deskundig te zijn. Hij stond erom bekend dat hij het juiste deed, zodat mensen contact met hem zouden opnemen.

Dat is me bijgebleven... Je krijgt maar één reputatie. Iedereen zal het weten. Dus doe wat je zegt en kom op voor de juiste dingen. Hij haalt zoveel plezier uit het bevorderen van het bedrijf. Het gaat niet om de 300 medewerkers. Het gaat om de 300 gezinnen die we beïnvloeden.

Hij heeft dit citaat: "Als we zo goed zijn, waarom zijn we dan niet beter?" Dat heb ik zeer ter harte genomen. Die
drive om beter te worden maakt me enorm gemotiveerd. Ik zie de visie die hij heeft en waar we willen zijn
als leider in deze branche.