EN 388 Standaard

voor beschermende handschoenen tegen mechanische risico's
Editie 2016

EN 388 is een Europese veiligheidstandaard voor beschermende werkhandschoenen. Het biedt een uitgebreide beoordeling van hun weerstand tegen mechanische risico's. De standaard evalueert handschoenen op basis van hun prestaties tegen schuren, snijden, scheuren, prikken en impact. Het zorgt ervoor dat gebruikers de juiste handbescherming kunnen kiezen voor verschillende industriële en beroepsrisico's. Door de EN388-richtlijnen te volgen, kunnen zowel fabrikanten als gebruikers erop vertrouwen dat hun handen betrouwbaar en veilig zijn wanneer zij werkzaamheden uitvoeren.

DOWNLOAD PDF

Testmethoden en scores

Momenteel kunt u de EN 388-markering op veel snijbestendige handschoenen die in Noord-Amerika worden verkocht, vinden. EN 388 is vergelijkbaar met ANSI/ISEA 105 en beoordeelt de mechanische risico's voor handbescherming. Handschoenen met een EN 388-classificatie zijn door derden getest op schuur, snij, scheur, perforatie en impactbestendigheid. De snijweerstand wordt beoordeeld op 1-5, terwijl alle andere fysieke prestatiefactoren worden beoordeeld op 1-4. Tot 2016 gebruikte de EN 388-standaard alleen de “Coup-test” om de snijweerstand te testen. De huidige standaard gebruikt de “Coup Test” en de “TDM-100 Test” om de snijweerstand te meten voor een correctere score. De standaard omvat ook een impactbeschermingstest.

Twee effectieve testmethoden voor werkhandschoenen voor optimale snijbescherming

Het meest opvallende onderdeel van de EN 388 2016-standaard is de formele opname van de ISO 13997-snijtestmethode zoals we hierboven hebben besproken. ISO 13997, ook bekend als de “TDM-100-test”, is vergelijkbaar met de ASTM F2992-15-testmethode die wordt gebruikt in de ANSI 105-standaard. Beide standaarden kunnen een TDM-machine met schuifblad en gewichten gebruiken. Wij gebruiken al jaren verschillende testmethoden voor handbescherming. Bij de “Coup Test” werd ontdekt dat het mes snel bot werd bij het testen van garens met een hoog gehalte aan glas- en staalvezels. Dit leverde onbetrouwbare snijscores op, wat de noodzaak onderstreepte van de opname van de “TDM-100-test” om de EN 388-standaard te integreren en zo nauwkeurigere beoordelingen van handbescherming te garanderen.

EN 388:2016-certificering voor eenvoudige identificatie

Alle PIP-handbeschermingsproducten zijn door een derde partij getest op EN 388 2016, waarbij het schild duidelijk op de achterkant van elke handschoen is gedrukt voor gemakkelijke identificatie.

Veelgestelde vragen

Zijn de EN 388- en ANSI 105-classificaties direct vergelijkbaar?

Nee, niet direct. EN 388 en ANS 105 zijn niet gelijkwaardig en kunnen niet worden vergeleken vanwege de verschillende testmethoden die in elke norm worden gebruikt. Zie onze EN 388 vs ANSI/ISEA 105 vergelijkingsgids voor een beter begrip van elke test.

Hoe interpreteer ik de testresultaten voor handschoenen volgens EN 388 en ANSI 105?

Zoek de specifieke beoordelingen op (bijv. 4 voor slijtvastheid in EN 388 of A3 voor snijweerstand in ANSI 105) en bedenk hoe deze aansluiten bij de taken en gevaren waarmee uw werknemers worden geconfronteerd. Hogere beoordelingen bieden doorgaans een betere bescherming.

Welke norm moet ik volgen bij het selecteren van handschoenen?

Dit is afhankelijk van uw regio en specifieke vereisten. Hoewel de meeste handschoenen die in de VS worden verkocht beide markeringen hebben, wordt in Europa en veel andere delen van de wereld veel gebruikgemaakt van EN 388, terwijl in Noord-Amerika doorgaans ANSI 105 wordt gebruikt. Kennis van de lokale regelgeving en de risico's die specifiek zijn voor een bepaalde taak, kan helpen bepalen welke norm prioriteit moet krijgen.

Meer vragen?

Neem contact met ons op en een PIP®-expert op het gebied van handbescherming helpt u graag verder. Hij of zij geeft u graag meer inzicht in de manier waarop deze normen werkgevers en werknemers kunnen helpen weloverwogen beslissingen te nemen bij het selecteren van handschoenen. Zo bent u verzekerd van voldoende handbescherming in verschillende werkomgevingen.